Written by: Paul Simon
Produced by: Tom Wilson
Released: Nov. '65 on Columbia
Charts: 14 weeks
Top spot: No. 1
Hello darkness, my old friend, สวัสดี ความมืดมนเพื่อนยาก
I’ve come to talk with you again, ฉันมาคุยกับนายอีกแล้ว
Because a vision softly creeping, เพราะว่ามีนิมิตหนึ่งคืบคลานเข้ามาอย่างเงียบเชียบ
Left it’s seeds while I was sleeping, และทิ้งเมล็ดพันธุ์ของมันไว้ขณะที่ฉันหลับใหล
And the vision that was planted in my brain และนิมิตที่ถูกเพาะขึ้นในสมองของฉันนั้น
Still remains มันยังคงอยู่
Within the sound of silence. ภายในสรรพเสียงแห่งความเงียบ
In restless dreams I walked alone ฉันเดินไปอย่างเดียวดายในความฝันอันรุกรี้
Narrow streets of cobblestone, ถนนแคบๆ...ปูราดด้วยก้อนหิน
’neath the halo of a street lamp, ภายใต้แสงสลัวของไฟตะเกียงถนน
I turned my collar to the cold and damp ฉันยกปกเสื้อขึ้นเพื่อปกป้องตัวเองจากความเย็นชื้น
When my eyes were stabbed by the flash of พลัน ลูกตาฉันก็ประสบกับแสงนีออนที่สาดส่องเข้ามา
A neon light
That split the night ราวกับจะแหวกค่ำคืนนั้นออกเป็นริ้วๆ
And touched the sound of silence. และสัมผัสกับเสียง...แห่งความเงียบงัน
And in the naked light I saw และในแสงที่เจิดจ้า ฉันได้เห็น
Ten thousand people, maybe more. ฝูงชนนับหมื่น หรืออาจจะมากกว่านั้น
People talking without speaking, พวกเขาต่างพูด.... แต่ไม่ได้คุยกัน
People hearing without listening, มีแต่คนได้ยิน.... แต่ไม่มีใครฟังกัน
People writing songs that voices never share พวกเขาแต่งเพลง....ที่ไร้ซึ่งสุ้มเสียง
And no one deared และดูจะไม่มีใครหาญกล้า
Disturb the sound of silence. ที่จะไปรบกวนเสียง..แห่งความเงียบ
”Fools” said i,”you do not know ฉันบอกพวกนั้นไปว่า “เจ้าโง่เอ๋ย เธอไม่รู้เลยดอกหรือ”
Silence like a cancer grows. “ความเงียบนั้นประดุจดั่งเนื้อร้ายที่ลุกลาม
Hear my words that I might teach you, จงมาฟังคำที่ฉันจะสอนเธอนี่
Take my arms that I might reach you.” จับแขนสองข้างฉันไว้ ฉันจะได้เข้าถึงเธอได้”
But my words like silent raindrops fell, แต่ถ้อยคำของฉันเหล่านั้นกลายเป็นดั่งเม็ดฝนที่ร่วงหล่นอย่างเงียบกริบ
And echoed มีแค่เสียงก้องกังวานสะท้อนขึ้นมา
In the wells of silence ในบ่อแห่งความเงียบ
And the people bowed and prayed ผู้คนสวดวิงวอน
To the neon God they made. ต่อพระเจ้าองค์ใหม่ที่เขาสร้างกันขึ้น
And the sign flashed out it’s warning, พลันก็มีคำเตือนสาดส่องออกมา
In the words that it was forming. อ่านเป็นถ้อยคำได้ว่า
And the signs said, the words of the prophets คำสอนของท่านศาสดานั้น
Are written on the subway walls จารึกไว้ที่กำแพงทางเดินใต้ดิน
And tenement halls.และตึกรามบ้านเช่า
And whisper’d in the sounds of silence. และมันถูกนำมากระซิบ...อยู่ในสุ้มเสียง...แห่งความสงัดงัน..(.นั้นแล....)
http://www.oknation.net/blog/print.php?id=17388
